ثمره مهرورزى در قیامت
مردمى که در دنیا از پى ایمان و دیندارى و کمالات نفسى و فضایل انسانى نسبت به یکدیگر کانون مهرورزى و محبّت هستند ، در آخرت نیز با یکدیگر بر پایه مهرورزى و محبّت و هزینه کردن عشق و کرامت زندگى ابدى و جاوید خود را در بهشت که جاى محبان و عشقورزان است بر ادامه مىدهند .
این حقیقتى است که از آیات قرآن و روایات به طور صریح استفاده مىشود و پایهگذاران دانش روحى مغرب زمین نیز به همین معنا با تکیه بر دلایل و براهین علمى و روانى و نیز با ارتباطى که در این زمینه با ارواح نسبتاً پاک گرفتهاند ، یقین صد در صد و اعتقاد کامل و جازم پیدا کردهاند .
به برخى از آیات و روایات و گفتههاى دانشمندان روحى اشاره مىشود شاید به حقایقى که تا کنون به طور کامل تفسیر نشده ، بیش از پیش آشنا شویم .
قرآن مىفرماید :
الاْءَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِینَ 1.
در آن روز دوستان دشمن یکدیگرند مگر پرهیزکاران .
دوستانى که در دنیا دوستىشان با یکدیگر و مهرورزیشان نسبت به هم ، ملاکى جز مادیات و شهوات و لذتهاى زودگذر و جلب منافع ظاهرى نداشت چنان که حضرت امام صادق علیه السلام مىفرماید :
« ألا کُلُّ خِلَّةٍ کَانَتَ فى الدُّنْیَا فِى غَیرِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ فَأِنَّهَا تَصِیْرُ عَدَاوَةً یَوَمَ القِیَامَةِ » 2 .
بدانید که دوستى که در دنیا براى غیر خدا بوده در روز قیامت بدل به دشمنى مىشود .
دوستى دنیا در قیامت تبدیل به کینه و دشمنى و نفرت از یکدیگر مىگردد مگر مهرورزى و محبّت پرهیزگاران به یکدیگر که ریشه محبّت و عشق و مهرورزیشان در دنیا از چشمه ایمان و دیندارى آنان آب مىخورد .
فیلسوف الهى و عارف عاشق ، مرحوم فیض کاشانى مىفرماید :
به دنبال رفاقت و دوستى با اهل تقوا باش ، گرچه طریق و راهت براى یافتن آنان به سوى تاریکىهاى زمین باشد ، و عمرت را در طلب آنان به پایان بر ، زیرا خدا در روى زمین پس از پیامبران مخلوقاتى برتر از آنان نیافریده است و نعمتى به بندگانش چون نعمت توفیق همنشینى با آنان را عطا نفرموده است3 .اینان از شدت مهرورزى به یکدیگر ، در سراى جاویدان ، در بهشت عنبر سرشت بنا به فرموده قرآن مجید بر تختهایى ساخته شده از طلا ودرهم و بافته شده از درّ و یاقوت مقابل و روبه روى هم تکیه دارند و با نظر به یکدیگر شادمان و مسرور مىشوند :
عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ * مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ 4 .
بر تختهایى زربافت ، * که روبروى هم بر آنها تکیه دارند .
اینان در بهشت جداى از پدران و همسران و فرزندان و ذرّیه خود نیستند ، شایستگان از آنان هم کنارشان به سر مىبرند و از این که در کنار هم به سر مىبرند و یکدیگر را ملاقات مىنمایند خوشحالاند .
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ . . . 5 .
بهشتهاى جاویدى که آنان و پدران و همسران و فرزندان شایسته و درستکارشان در آن وارد مىشوند .
مهرورزى بىکران اهل بیت قدس سرهما در قیامت
مهر و محبّت پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت گرامیش نیز به مطیعان و تابعانش به اندازهاى است که گرفتارى آنان را به خاطر پارهاى از گناهان و کمبودها در عرصهگاه قیامت با شفاعت ـ که در حقیقت واسطه قرار دادن برخى از صفات حق چون رحمت و مغفرت بین خدا و شفاعتشونده است ـ به سوى بهشت رهنمون مىشوند .
آرى ؛ پیامبر و اهل بیت قدس سرهما از شدت مهر و محبّت و علاقهاى که به مؤمن مطیع دارند ، او را در گرفتارى قیامت تنها نمىگذارند و با شفاعت خود که درخواست و طلب رحمت براى مؤمن گرفتار است ، او را نجات مىدهند .
حضرت امام باقر علیه السلام در توضیح آیه شریفه :
وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى 6 .
و به زودى پروردگارت بخششى به تو خواهد کرد تا خشنود شوى .
فرمود :
« الشَفَاعةُ واللّهِ الشَفَاعَةُ واللّهِ الشَفَاعَةُ » 7 .
[ این همان ] شفاعت است ، واللّه شفاعت است ، واللّه شفاعت است .
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :
« إنَّ اللّهَ أَعْطَانِى مسألةً فَأَخَّرْتُ مَسْأَلَتِى لِشَفَاعَةِ المُؤْمِنِینَ مِنْ أُمَّتِى یَوْمَ القِیَامَةِ فَفَعَلَ ذلِکَ » 8.
به یقین خدا درخواست بسیار مهمى را در اختیارم گذاشت و من آن درخواست را براى شفاعت مؤمنان از امتم در قیامت به تأخیر انداختم و حضرت حق هم آن را به انجام رسانید .
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود : « إذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ نَشْفَعُ فى المُذْنِبِینَ مِنْ شِیْعَتِنَا فَأَمّا الْمُحْسِنُونَ فَقَدْ نَجَّاهُمُ اللّهُ » 9 .
زمانى که قیامت بر پا شود ، ما اهل بیت نسبت به شیعیانمان که گرفتار گناهند درخواست رحمت و مغفرت از خدا مىکنیم اما نیکان از آنان را خدا نجات داده بود .
پی نوشت ها:
1 ـ زخرف ( 43 ) : 67 . 2 ـ تفسیر القمى : 2/287 ؛ تفسیر الصافى : 2/537 ؛ بحار الأنوار : 67/277 ، باب 56 . 3 ـ تفسیر الصافى : 2/537 .
4 ـ واقعه ( 56 ) : 15 ـ 16 . 5 ـ رعد ( 13 ) : 23 . 6 ـ ضحى ( 93 ) : 5 .7 ـ تفسیر الفرات : 570 ، حدیث 734 ؛ بحار الأنوار : 8/57 ، باب 21 ، حدیث 72 . 8 ـ الأمالى شیخ طوسى : 56 ، مجلس 2 ، حدیث 81 ؛ بحار الأنوار : 8/37 ، باب 21 ، حدیث 14 ( با کمى اختلاف ) .
9 ـ فضائل الشیعة : 42 ؛ بحار الأنوار : 8/59 ، باب 21 ، حدیث 77 ( با کمى اختلاف ) .
برگرفته از کتاب مهرورزی و عشق نوشته ی حسین انصاریان
