تبدیل مهرورزى به رضوان الهى

ما تبدیل عنصرى را به عنصرى دیگر و تبدل نیرو و انرژى را به ماده را به انرژى و انرژى را به قدرت کامله حق هر لحظه در عالم طبیعت مشاهده مى‏کنیم و باور مى‏نماییم که این کار یعنى تبدیل و تغییر فعل حضرت حق براى وجود مقدسش بسیار آسان است و نتیجه مى‏گیریم که این برنامه در عالم معنى و ملکوت هم از برکت قدرت و رحمت حق صورت مى‏گیرد و بر اساس آیات و روایات ، حالات مثبت قلب و کارهاى پاک انسان به بهشت و رضوان اکبر تبدل مى‏یابد .

مگر نه این است که در فصل بهار به قدرت بى‏نهایت حضرت حق ، باران و خاک و هوا و دانه‏هاى نباتى به هزاران نوع گل و گیاه و درخت و میوه تبدیل مى‏شود و فضاى حیات ، سبزى و خرمى و شادابى و طراوت مى‏گیرد و صورتى زیبا و شگفت‏انگیز و بهجت‏آور پیدا مى‏کند ؟ !

شما به بعضى از خاک‏هاى زبر و شور و آب‏هایى که اندکى تلخ است بنگرید که از آن میوه‏هاى شیرین بیرون مى‏آید که گاهى شیرینى آن گلو و لب را تحت تأثیر قرار مى‏دهد .

آرى ؛ آن خدایى که خاک شور و آب تلخ را در منطقه گرمسار ایران و جنوب استان خراسان به خربزه و گرمک و تیل بسیار شیرین تبدیلمى‏کند و آب و خاک سیاه و کود بد بو را به گل یاس و گل مریم و گل رز و گیاهان معطر تغییر مى‏دهد ، حالات مثبت قلب و اعمال شایسته را به بهشت و رضوان تبدیل مى‏کند و این کار بر او سخت و دشوار نیست .

ولى باید به این معنا توجه داشت که فقط حالات مثبت و اعمال صالحه همچون محبّت و عشق مثبت و خدمت به خلق که از انسان‏هاى پاک و مؤمن سر مى‏زند قابلیت تبدیل به بهشت و رضوان را دارد ، اما حالات منفى مانند عشق حیوانى ـ که محصولش بى‏بند و بارى و توسعه فساد و گسترش فحشا و منکرات و ویرانى نظام خانواده و از هم پاشیدگى شیرازه جامعه و تخریب اخلاق و قاتل روان و سبب اضطراب است ـ و نیز اعمال زشتى که از این عشق غیر انسانى و محبّت غیر اخلاقى و کشش حیوانى پدید مى‏آید ، تبدیل به ننگ دنیا و عذاب آخرت مى‏شود و صاحبش را ـ چنانچه به توبه و پاکسازى باطن موفق نشود ـ براى ابد دچار حسرت و اندوه و پشیمانى و ندامت و نهایتاً دوزخ سوزان و خشم و غضب حضرت حق مى‏کند .

عشق‏هایى کز پى رنگى بود       عشق نبود بلکه آن ننگى بود¹

آرى ؛ به قول عارف رومى ، نام این حالت را نباید عشق گذاشت که این حالت در صورتى که در قلب پدید شود ، عشق نیست بلکه ننگ است ، عشق چنانچه حقیقى و ملکوتى و عرشى و انسانى باشد مایه اصلاح و سبب ریشه کن شدن فساد و کلید حل مشکلات و مایه عبادت و بندگى و خدمت به خلق خدا و نفع رسانى به دیگران است .

عشق و محبّت به دیگران ، پیامبران را ـ در مسیر هدایت و هدایت‏گرى ـ وادار به استقامت و تحمل انواع مشکلات و سختى‏ها کرد .

مهرورزى به دیگران ـ در طریق حق و حقیقت ـ امامان معصوم قدس سرهما به ویژه حضرت امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش را در گردونه ایثار جان به پیشگاه حضرت محبوب نمود .

اولیاى حق به دنبال چنین عشق مثبت و مهرورزى شگفت‏انگیزى به حل مشکلات خلق و رسانیدن سود دنیا و آخرت به مردم واداشته مى‏شوند .

پی نوشت ها:

1 ـ مولوى ، مثنوى معنوى .