مهرورزى و طلب غفران

مهرورزى و محبّت ، مهربانى و عشق و عفو و گذشت در آیین حق از چنان جایگاه بلند و مقام و منزلتى عظیم برخوردار است که از همه مردم خواسته شده براى خود و دیگران از حضرت حق که منبعى بى‏نهایت از مهربانى و گذشت است ، مهر و رحمت و عفو و گذشت بخواهند .

درخواست مهر و عفو آن هم به طور دائم و پیوسته علاوه بر این که علامت و نشانه زنده بودن دل و آراسته بودن این عضو ملکوتى به حالات معنوى و انسانى است ، سبب تلطیف و رقت بیش‏تر و باعث تقویت و مهرورزى و گذشت و عفو آن است .

دعا به دیگران و درخواست مهر و رحمت خدا و عفو و گذشت او براى مؤمنین و مؤمنات از هر دعایى به اجابت نزدیک‏تر شده است .

از حضرت امام باقر علیه السلام روایت شده است :

« أوشَکُ دَعْوَةٍ وَأسرَعُ إجَابَةٍ دُعَاءُ الْمَرْءِ لاِءَخیهِ بِظَهْرِ الغَیْبِ » ¹ . نزدیک‏ترین دعا به پیشگاه حق و سریع‏ترینش به اجابت ، دعاى انسان پشت سر برادر ایمانى اوست .

گاهى دعا به دیگران و درخواست مهر و رحمت و عفو و گذشت براى غیر خود سبب نجات و رهایى از عذاب قیامت است ! !

رسول خدا صلی الله علیه و آله مى‏فرماید :

« إنَّ العَبْدَ لَیُؤمَرُ بِهِ إلَى النّارِ یَوْمَ القِیَامَةِ فَیُسْحَبُ فَیَقُولُ الْمُؤمِنُونَ وَالمُؤمِنَاتُ : یَا رَبّ هَذَا الّذى کَانَ یَدْعُو لَنَا فَشَفِّعنَا فِیهِ فَیُشَفِّعُهُمُ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ فِیهِ فَیَنْجُو » ² .

قیامت فرمان مى‏رسد انسانى را به سوى دوزخ ببرند ، به دنبال آن فرمان ، او را روى زمین به جانب دوزخ مى‏کشند ، مؤمنین و مؤمنات مى‏گویند : پروردگارا ! این شخصى است که همواره از حضرت تو براى ما درخواست مثبت داشت ، پس شفاعت ما را براى نجات یافتنش در حق او بپذیر ، نهایتاً خداى عزّوجلّ شفاعت همه آنان را درباره او مى‏پذیرد و او نجات پیدا مى‏کند .

حضرت امام سجاد علیه السلام در دعاى خود نسبت به دیگران به پیشگاه حق عرضه داشت :

« اللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاغْفِرْ لِى وَلِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِى صَغِیراً ، اجْزِهِما بِالاْءِحْسانِ إِحْساناً وَبِالسَّیِّئاتِ غُفْراناً . اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ الاْءَحْیاءِ مِنْهُمْ وَالاْءَمْواتِ َتابِعْ بَیْنَنا وَبَیْنَهُمْ بِالْخَیْراتِ اللّهُمَّ اغْفِرْ لِحَیِّنا وَمَیِّتِنا وَشاهِدِنا وَغائِبِنا وَذَکَرِنا وَأُنْثانا صَغِیرِنا وَکَبِیرِنا حُرِّنا وَمَمْلُوکِنَا . . . ³ .

خدایا ! بر محمد و آلش درود فرست و مرا و پدر و مادرم را مورد عفو و گذشت قرار ده چنان که مرا در کودکى مورد تربیت و رشد قرار دادند و نیکى آنان را به نیکى پاداش بخش و از بدى آنان درگذر ، خدایا ! مؤمنین و مؤمنان و مسلمین و مسلمات را مورد آمرزش قرار ده ، چه زنده آنان و چه مرده‏شان را و میان ما و آنان در همه خیرات الحاق و اتصال ده .

خدایا ! زنده و مرده ما ، حاضر و غایب ما ، مرد و زن ما ، کوچک و بزرگ ما ، آزاد و برده ما را بیامرز .

پی نوشت ها:

1 ـ الکافى : 2/507 ، باب الدعاء للاخوان بظهر الغیب ، حدیث 1 ؛ وسائل الشیعة : 7/107 ، باب 41 ، حدیث 8865 .

2 ـ الکافى : 2/507 ، باب الدعاء للاخوان بظهر الغیب ، حدیث 5 ؛ وسائل الشیعة : 7/114 ، باب 43 ، حدیث 8886 .

3 ـ الإقبال : 70 ؛ بحار الأنوار : 95/85 ، باب 6 ، حدیث 2 ( با کمى اختلاف ) .