بىمهرى مایه سلب رحمت
از آیات قرآن و روایات اهل بیت قدس سرهما استفاده مىشود که بىمهرى و به عبارت دیگر سنگدلى ، گناهى باطنى است که قابل کیفر است و حالتى درونى است که سبب ستمکارى و ظلم به دیگران و پایمال کردن حقوق مردم است .
سعید بن جبیر مىگوید :
به ابن عباس گفتند که : گروهى از ما گمان مىکنند که عبد گناهى مرتکب مىشود و به سبب آن از رزق محروم مىشود ، ابن عباس گفت : به خدایى که خدایى جز او نیست این محرومیت از رزق ، حقیقتى است که در کتاب خدا روشنتر از خورشید درخشان است ، خدا در سوره « ن والقلم » در هفده آیه به آن حقیقت در ضمن داستانى اشاره کرده است .
مرد وزین و آراستهاى بود که در سنى بالا قرار داشت ، مالک باغى بود ، میوهاى از آن باغ را به خانهاش نمىبرد مگر این که به هر صاحب حقى و مستمندى و دردمندى از آن میوه مىبخشید .
او تا پایان عمرش به این بذل و بخشش و اداى حقوق مالى به خاطر علاقهاى که به قواعد دین داشت و به سبب مهر و محبتى که نسبت به بندگان خدا در قلبش موج مىزد ، ادامه داد . هنگامى که پیرمرد از دنیا رفت پنج فرزند او باغش را به ارث بردند و در همان سالى که باغ را بهارث بردند از نظر میوه و محصول سال بىنظیرى بود .
یک روز پس از نماز عصر به سوى باغ رفتند ، باغى را دیدند که زمان حیات پدرشان نمونه آن را ندیده بودند ، هنگامى که میوهها و محصولات فراوان را مشاهده کردند ، دچار طغیان و تجاوز روحى و اختلال فکرى شدند و به یکدیگر گفتند : پدرمان به عمرى طولانى و سنى بالا رسیده بود و به این خاطر عقلش را از دست داده و دچار حماقت شده بود ! !
بیایید با هم پیمان ببندیم که امسال چیزى از میوههاى این درختان را به یک نفر از نیازمندان نپردازیم تا ثروت بیشترى به دست آوریم و سالهاى پس از این هم این روش را ادامه دهیم ، چهار نفر از برادران به این پیمان رضایت دادند و پنجمى از آنان از این مطلب خشمگین شد و او همان است که خدا درباره او فرمود : ادامه مطلب...
