حکومت بر دلها
اسلام ، دین حکومت است . آموزه های دینی ما بروشنی دلــیل بر این مدعاست.اما بررسی دقیق و مو شکافانه متون اسلامی نشان میدهد که اسلام بیشتر از آنکه بر ((تن ها)) حکومت کند و سلطه ی بر مردم را اقتدار سیاسی پیشه نماید در پی حکومت بر دلهاست .
اصول این نوع حکومت و کشورداری همان مبانی سیـــاسی حکومتی اسلام است و مبانی سیاسی نظام علوی ، چیزی جز مبــــانی مدیریت اسلامی نیست .
اسلام ، آیین نامه ی تکامل مادی و معنوی انسان است . بنیـــادی ترین عنصر این آیین نـــــامه محبت است . نقش محبت در تحــقق حکومت اسلامی و برنامه ایی که دین الهی برای پیشرفت جامعه انســــانی رقم زده است به حدی است که امــام محمد باقر علیه السلام دین اسلام را جز محبت نمی داند و می فرماید:هل الدین الا الحب ؟ آیا دینداری ، جز محبت و مهرورزی است ؟ازنگاه علی علیه السلام نیزستونهای اصلی اسلام واصول برنامه های تکامل آفرین آن بر پایه ی محبت خداوند است . چنان که میفرمـــایند:«اسلام ، دیـــــن خداوند است که آن را برای خود برگزید و به دیده ی عنایت خویش، آن را بپرورید،و بهترین آفریدگان خود را ویژه ی آن ساخت و ستون های آن را بر دوستی خود استوار داشت . پیشوایان دینی و رهبران راستین سیاسی امت اسلامی ، جلوه هـــای محبت مردم به آفریدگارند و مهرورزی مردم به آنـــان،مهروزی به خداست . بر این اســاس ، پایگــاه اصلی حکومت اسلامی ، فراتر ازبیعت و رای مـــردم است . حکومت اسلامی ریشه در عشق و محبت مردم دارد. و این است راز آن همه تــــاکید قرآن و احادیث بر محبت اهل بیت علیه السلام.»
البته واضح است که محبت ، امــری دستوری نیست . چنین نیست که بتوان انســـــــان را با بخشنـــامه ای بر خلاف کشش درونی او ، به مهرورزی به کسی یا چیزی واداشت. انسان ،عاشق زیبایی هاست.عشق به زیبایی در اعماق جان انسان است او به گونه ای فطری همه ی زیبایی های مادی ومعنوی را دوست دارداز این رو اگر بینش ، منش و کردار کسی را زیبـــــا دید ، به او عشق می ورزد و اگر نازیبا دید از او روی برمی تابد.این مقتضای فطرت انسان است .مگر اینکه فطرتش دگرگون شده باشد. از این جا میتوان دریافت که راز تاکید بر محبت اهـــل بیت و فلسفه ی وجوب دوستی آن بزرگواران ، ترغیب به شناخت واقعی آنهاست .چرا که منش،رفتار و تعامل آنان با مردمان، آن سان زیبـا وکشش آفرین است که شنـاخت واقعی آنــان باعث دلبستـــگی و وابستـــــگی میشود .نمی شود آن همه زیبــــــایی نهفته در رفتار علی (ع) را دید ، شناخت اما به او عشق نورزید .مگر اینکه کسی وجدان انسانی اش را از دست داده باشد و فطرت پاک و پیراسته اش را آلوده کرده باشد.راز آن همه شیدایی ،شیفتگی و دلدادگی مردمان به علی (ع) همین است.
www.siasatmadar.parsiblog.com برای کسب اطلاعات بیشتر به وبلاگ روبرو رجوع کنید
